De meeteenheid is de ohm, aangeduid als Ω. Er kunnen twee methoden worden gebruikt om de waarde van een weerstand te meten :
- Meting van een spanning met een stroomgenerator.
- Meting van een stroom met een spanningsgenerator (of D.D.P).

Een stroomgenerator legt een intensiteit op Im door de onbekende weerstand Rxmeten we de spanning Vm verschijnen op zijn grenzen.
Een dergelijke assemblage maakt het niet mogelijk om met precisieweerstanden te meten waarvan de waarde een paar kΩ omdat de stroom in de voltmeter

Analoge voltmeter

Ze bestaan meestal uit een millimeter ampèremeter in serie met hoge weerstand. Analoge voltmeters

dan niet meer te verwaarlozen is
(de interne weerstand van de voltmeter

Analoge voltmeter

Ze bestaan meestal uit een millimeter ampèremeter in serie met hoge weerstand. Analoge voltmeters

is over het algemeen 10 MΩ).
De montage wordt daarom voltooid door een hulpstroomgenerator die wordt aangestuurd tot de waarde van de spanning gemeten door de voltmeter

Analoge voltmeter

Ze bestaan meestal uit een millimeter ampèremeter in serie met hoge weerstand. Analoge voltmeters

en verantwoordelijk is voor het leveren van de stroom in de voltmeter

Analoge voltmeter

Ze bestaan meestal uit een millimeter ampèremeter in serie met hoge weerstand. Analoge voltmeters

.
Wanneer de waarde van de weerstand Rx is minder dan tien ohm, om rekening te houden met de verschillende verbindingsweerstanden, is het noodzakelijk om een speciale assemblage te implementeren, uitgevoerd in de ohmmeters 4 strengen.

De ideale spanningsgenerator is een theoretisch model.
Het is een dipool die een constante spanning kan opleggen, ongeacht de belasting die op de klemmen is aangesloten.
Het wordt ook wel een spanningsbron genoemd.
Een ammeter wordt gebruikt om de stroom te meten die ik in een weerstand circuleert Rx waarop een laagspanning wordt toegepast V Gedefinieerd.
Deze methode wordt gebruikt in analoge ohmmeters uitgerust met galvanometers met een beweegbaar frame.

Hier is een voorbeeld van typisch gebruik van een commerciële ohmmeter.
Gebruik een van de kalibers in de groene zone.
We hebben de keuze tussen
- 2 MΩ
- 200 kΩ
- 20 kΩ
- 2 kΩ
- 200 Ω

Momenteel is er niets verbonden met de twee terminals van de ohmmeter, we meten de weerstand van de lucht tussen deze twee terminals. Deze weerstand is groter dan 2 MΩ.
De ohmmeter kan het resultaat van deze meting niet geven, hij geeft 1 aan de linkerkant van het scherm weer.

Als we geen idee hebben van de waarde van de te meten weerstand, kunnen we het kaliber behouden 2 MΩ en maak een eerste stap.
Als we de orde van grootte van de weerstand kennen, kiezen we de grootte net boven de geschatte waarde.

Wanneer de weerstand in een houder wordt gebruikt, moet deze eruit worden gehaald voordat deze op de ohmmeter wordt aangesloten.
De te meten weerstand wordt eenvoudig tussen de terminal COM en de terminal die door de letter wordt geïdentificeerd Ω.
Het resultaat lezen
Hier lezen we bijvoorbeeld :
R = 0,009 MΩ
met andere woorden R = 9 kΩ

Aangezien de waarde van de weerstand in de orde van 9 kΩ, kan men het kaliber goedkeuren 20 kΩ.
We lezen dan :
R = 9,93 kΩ
Het volgende kaliber (2 kΩ) kleiner is dan de waarde van R. Dus we zullen het niet kunnen gebruiken.

Consistentie van het resultaat van de meting met de waarde die op het lichaam van de weerstand is aangegeven
De waarde van de weerstand wordt aangegeven door drie gekleurde banden.
Een vierde strook geeft de nauwkeurigheid van de markering aan. Hier betekent deze gouden kleurband dat de nauwkeurigheid 5%.

Elke kleur komt overeen met een getal :

Hier geeft de markering aan :
R = 10 × 10³ Ω bij 5% dichtbij.
hetzij : R = 10 kΩ op 5% dichtbij.
5% Van 10 kΩ = 0,5 kΩ.

tegenstand R is daarom opgenomen in het interval :
9,5 kΩ ≤ R ≤ 10,5 kΩ
Het resultaat van de meting R = 9,93 kΩ is goed compatibel met markering. We kunnen eindelijk schrijven :
R ≈ 9,9 kΩ

Een ohmmeter staat geen precisiemetingen toe. Als we de onzekerheden willen verminderen, zijn er methoden om weerstanden met behulp van bruggen te vergelijken.
De bekendste is de Wheatstone Bridge.

Het is noodzakelijk om een continue generator, een galvanometer g, gekalibreerde weerstanden te hebben R₁ en R₂ en gekalibreerde instelbare sterkte R₄.
R₁ en R₂ van het ene deel en R₃ en R₄ vormen daarentegen verdelers van de spanning E van de bevoorrading naar de brug.

Weerstand is geregeld R₄ om een nulafwijking in de galvanischemeter te verkrijgen om de brug in evenwicht te brengen.

R₁, R₂, R₃ en R₄ zijn de weerstanden gekruist door respectievelijk de intensiteiten I₁, I₂, I₃ en I₄.

        UCD

Bewerking

= R x I      als     I = 0     dan     UCD

Bewerking

= 0
        UCD

Bewerking

= U_CA + U_AD
        0 = - R₁ x I₁ + R₃ x I₃
        R₁ x I₁ = R₃ x I₃     vergelijking 1


        UCD

Bewerking

= U_CB + U_BD
        0 = R₂ x I₂ - R₄ x I₄
        R₂ x I₂ = R₄ x I₄     vergelijking 2

Volgens de wet van knopen :

        I₁ + I = I₂ als I = 0 => I₁ = I₂
        I₃ = I + I₄ als I = 0 => I₃ = I₄

We zullen dus het verslag van de vergelijkingen moeten maken 1 / 2

        ( R₁ x I₁ ) / ( R₂ x I₂ ) = ( R₃ x I₃ ) / ( R₄ x I₄ )
        R₁ / R₂ = R₃ / R₄     u vindt het product in kruis.

Als de te bepalen weerstand Rx in plaats van R₃, dan :

        R_X = R₃ = ( R₁ / R₂ ) x R₄

Dus : bij het evenwicht van de brug zijn de dwarsproducten van de weerstanden gelijk

De draadbrug is een variant van de Wheatstone Bridge.
Geen gekalibreerde instelbare weerstand nodig. Het volstaat dat een weerstand R van precisie bij voorkeur een weerstand heeft van dezelfde orde van grootte als die van de onbekende weerstand en een homogene resistente draad en van constante sectie die men neigt tussen twee punten A en B.
Een contact wordt langs deze draad verplaatst totdat een nulstroom in de galvanischemeter wordt verkregen.
De weerstand van een draad die evenredig is met zijn lengte, kan men gemakkelijk de weerstand vinden R_x onbekend na het meten van lengtes L_a en L_b.

Als draad wordt constantan of nichrome gebruikt met een sectie zodanig dat de totale weerstand van de draad in de orde van 30 Ω.
Om een compacter apparaat te verkrijgen, is het mogelijk om een multi-turn potentiometer te gebruiken.
Het is mogelijk om een draadbrug te gebruiken om een Wheatstone-brug te maken.
Er is een nuldetector aangesloten tussen de brugschuif en het gemeenschappelijke punt van een standaardweerstand R en onbekende weerstand R_x.
Het contact wordt verplaatst C langs de draad totdat een nulwaarde in de detector wordt verkregen.
Als de brug in evenwicht is, hebben we :

        R_a x R_x = R_b x R

De sterkte van een draad is evenredig met de lengte, de verhouding R_b / R_a is gelijk aan de verhouding K Lengtes L_b / L_a.

Tot slot hebben we :

        R_x = R x K

Om deze methode concreter te maken, is hier een dynamische digitale simulator.
Varieer de waarde van R en het rapport L_b / L_a met de muis om de spanning van de brug te annuleren en de waarde van R_x.
Doe-het-zelf : Controleer de theorie.