Fiber optik kablolar milyonlarca küçük cam telinden oluşur. Optik fiber Optik fiber, bilgi taşıyan ışığı iletmek için çok ince cam veya plastik şeritler kullanan bir veri iletim aracıdır. Fiber optik kablolar, bir araya getirilmiş milyonlarca RCA Fonograf veya cinch soketi olarak da bilinen RCA soketi, çok yaygın bir elektrik bağlantısı türüdür. 1940 yılında yaratılan, hala çoğu evde bugün bulunur. Ses ve video sinyallerini iletir. RCA kısaltması Radio Corporation of America. Başlangıçta, RCA fişi manuel telefon bağlantılarının eski telefon fişlerini değiştirmek için tasarlanmıştır. küçük, saç benzeri cam ve plastik telden oluşur. Bu küçük iplikçikler, iletilen verileri oluşturan 0'ları ve 1'leri ışık darbeleri kullanarak iletir. Öncelikle geniş bant internet ve telekomünikasyon ağları gibi yüksek hızlı iletişimler için kullanılır. Fiber optik, yüksek iletim hızları, yüksek bant genişliği, düşük sinyal zayıflaması ve elektromanyetik parazitlere karşı bağışıklık gibi avantajlar sunar. Birkaç tür optik fiber vardır. Farklı optik fiberler Optik fiberler, yapıları, bileşimleri ve uygulamaları dahil olmak üzere çeşitli kriterlere göre farklı kategorilere ayrılabilir. İşte bazı yaygın fiber optik kategorileri : Tek modlu (tek modlu) fiberler : Tek modlu fiberler olarak da bilinen tek modlu fiberler, tek bir ışık modunun fiber çekirdekten geçmesine izin verir. Esas olarak uzun mesafeli telekomünikasyon ağları ve şehirler arasındaki fiber optik bağlantılar gibi uzun mesafeli ve yüksek hızlı uygulamalarda kullanılırlar. Çok Modlu (Çok Modlu) Fiberler : Çok modlu fiberler, fiber çekirdekten birden fazla ışık modunun geçişine izin verir. Yerel alan ağları (LAN'lar), binalar arası bağlantılar, veri merkezlerindeki fiber optik uygulamalar ve daha fazlası gibi kısa mesafeli ve yüksek hızlı uygulamalarda kullanılırlar. Ofset dispersiyon lifleri (LSD) : Ofset dispersiyon fiberleri, kromatik dispersiyonu en aza indirecek şekilde tasarlanmıştır ve yüksek bit hızlarında uzun mesafelerde sinyal bütünlüğünün korunmasına yardımcı olur. Uzun mesafeli telekomünikasyon sistemlerinde ve yüksek hızlı fiber optik ağlarda kullanılırlar. Ofset Olmayan Dispersiyon Fiberleri (NZDSF) : Ofset olmayan dispersiyon fiberleri, geniş bir dalga boyu aralığında kromatik dispersiyonu en aza indirmek için tasarlanmıştır. Ofset dispersiyon fiberlerinden daha düşük dağılım sunarlar, bu da onları fiber optik telekomünikasyon ağları gibi yüksek hızlı uzun mesafeli iletim uygulamaları için uygun hale getirir. Plastik Elyaflar (POF) : Plastik optik fiberler, camdan ziyade polimerik malzemelerden yapılır. Üretimleri cam elyaflardan daha ucuzdur, ancak daha düşük bant genişliğine sahiptirler ve tipik olarak yerel alan ağları (LAN'lar), görsel-işitsel bağlantılar ve endüstriyel uygulamalar gibi kısa mesafeli uygulamalarda kullanılırlar. Metal kaplı optik fiberler (PCF) : Metal kaplı optik fiberler, ışığı fiber çekirdeğe hapseden bir metal tabakası ile kaplanır. Fiber optik sensörler, fiber optik lazerler ve yüksek güçlü iletişim sistemleri gibi özel uygulamalarda kullanılırlar. Bir optik fiber aşağıdaki unsurlardan oluşur : Göbek : Çekirdek, ışığın yayıldığı optik fiberin kalbidir. Genellikle cam veya plastikten yapılır ve onu çevreleyen kaplama kılıfından daha yüksek bir kırılma indisine sahiptir. Bu, ışığın toplam iç yansıma ile çekirdekten yayılmasına izin verir. Kaplama Kılıfı (Kaplama) : Kaplama kılıfı, optik fiberin çekirdeğini çevreler ve genellikle çekirdekten daha düşük kırılma indisine sahip bir malzemeden oluşur. Çekirdekten kaçmaya çalışan ışık ışınlarını yansıtarak ışığı çekirdeğin içinde hapsetmeye yardımcı olur. Koruyucu kaplama : Koruyucu kaplama, optik fiberi mekanik hasarlardan, nemden ve diğer çevresel unsurlardan korumak için kaplama kılıfını çevreler. Genellikle plastik veya akrilik bir malzemeden yapılır. Bağlayıcı : Optik fiberin uçlarına, diğer optik fiberlere veya elektronik ekipmanlara bağlantıya izin vermek için konektörler takılabilir. Konektörler, fiberler veya cihazlar arasında ışık ve veri aktarımını kolaylaştırır. Fiber optik kablo : Birden fazla ayrı optik fiber bir araya getirilebilir ve bir fiber optik kablo oluşturmak için bir dış kılıfa sarılabilir. Bu kablo, tek tek fiberleri korur ve çeşitli ortamlarda kurulmasını ve yönetilmesini kolaylaştırır. Ek öğeler (isteğe bağlı) : Uygulamanın özel ihtiyaçlarına bağlı olarak, performansını veya dayanıklılığını artırmak için optik fibere fiberglas takviyeler, gerilim azaltma kılıfı, metal koruyucu, nem emiciler vb. gibi ek elemanlar eklenebilir. Ana fiber optik bağlantılar Ana fiber optik bağlantılar Eve Kadar Fiber (FTTH) : Eve kadar fiber ile, fiber doğrudan abonenin evine dağıtılır. Bu, çok yüksek bağlantı hızlarına ve yüksek bant genişliğine izin verir. FTTH hizmetleri genellikle simetrik hızlar sunar, yani indirme ve yükleme hızları eşittir. Binaya Fiber (FTTB) : Binaya fiber söz konusu olduğunda, fiber, bir iletişim odası veya teknik oda gibi bir binadaki merkezi bir noktaya dağıtılır. Oradan, sinyal Ethernet kabloları veya diğer bağlantı araçları aracılığıyla çeşitli evlere veya ofislere dağıtılır. Mahalleye Fiber (FTTN) : Mahalleye fiber ile, fiber bir mahallede veya coğrafi bölgede bulunan bir optik düğüme dağıtılır. Bu düğümden sinyal, telefon hatları veya koaksiyel kablo Duvar Koaksiyel Çıkışı Duvar koaksiyel soketi, ev içi kurulumlarda çok yaygındır. Farklı koaksiyel kablo türleri nelerdir ? Her biri sinyal frekansı, güç, kullanım ortamı ve performans gereksinimleri gibi faktörlere dayalı olarak belirli uygulamalar için uygun olan birkaç koaksiyel kablo türü vardır. Ana koaksiyel kablo türlerinden bazıları şunlardır : lar gibi mevcut bakır kablolar aracılığıyla son abonelere iletilir. Bu teknoloji aynı zamanda fiber üzerinden DSL (xDSL'ye Fiber - FTTx) veya DSLam olarak da bilinir. Kaldırıma Kadar Fiber (FTTC) : Düğüme fiber olması durumunda, fiber, telefon direği veya sokak dolabı gibi abonenin evine yakın bir noktaya yerleştirilir. Buradan sinyal, kısa mesafelerde mevcut bakır telefon hatları üzerinden son abonelere iletilir. Bu farklı fiber optik bağlantı türleri, son kullanıcı ile fiber bağlantı noktası arasındaki mesafeye bağlı olarak değişen hızlar ve performansın yanı sıra farklı dağıtım maliyetleri sunar. Eve kadar fiber (FTTH), bağlantı hızı ve güvenilirliği açısından en gelişmiş ve yüksek performanslı çözüm olarak kabul edilir. İşlem Bir lif, üç malzeme katmanından oluşur : - çekirdek adı verilen iç katman - kılıf adı verilen dış katman - tampon kaplama adı verilen koruyucu plastik bir kapak Işık sinyalinin emisyonu : İşlem, optik fiberin bir ucunda bir ışık sinyalinin yayınlanmasıyla başlar. Bu sinyal genellikle bir elektrik sinyalini ışık sinyaline dönüştüren bir lazer diyot veya ışık yayan diyot (LED LCD Renk hücreleri sıvı kristaller, geçen ışık miktarını belirlemek, ayarlanabilir sopa ile dolu. LED TV LCD backlight değiştirdik TV'ler vardır Teknoloji gerçek bir değişim için Led TV inceliği mucizesi mi-LCD TV - hepsi öyledir ama küçük white tarafından Aydınlatma kanalları (CCFL olarak adlandırılır) yerine yol açtı. ) gibi bir ışık kaynağı tarafından üretilir. Lif içinde yayılma : Bir kez yayıldığında, ışık sinyali, "kaplama kılıfı" adı verilen yansıtıcı bir kılıfla çevrili optik fiberin çekirdeğine girer. Işık, sinyali fiberin içinde sınırlı tutan ve sinyal kaybını önleyen toplam iç yansıma yoluyla fiber çekirdeği boyunca yayılır. Sinyal alımı : Optik fiberin diğer ucunda, ışık sinyali fotodiyot gibi bir optik alıcı tarafından alınır. Alıcı, ışık sinyalini daha sonra elektronik ekipman tarafından yorumlanabilen, yükseltilebilen ve işlenebilen bir elektrik sinyaline dönüştürür. Veri iletimi : Işık sinyalinin dönüştürülmesi sonucu ortaya çıkan elektrik sinyali, iletilecek verileri içerir. Bu veriler dijital veya analog biçimde olabilir ve genellikle bilgisayar, telefon, ağ ekipmanı vb. olsun, nihai hedefine işlenir ve yönlendirilir. Tekrarlayıcılar ve amplifikatörler : Uzun mesafelerde, fiberdeki optik kayıplar nedeniyle ışık sinyali zayıflayabilir. Bu kayıpları telafi etmek için, ışık sinyalini yeniden oluşturmak ve yükseltmek için fiber yolu boyunca optik tekrarlayıcılar veya sinyal amplifikatörleri kullanılabilir. Fiber optiğin avantajları ve dezavantajları Optik fiber, İnternet erişiminde devrim yaratmasına ve sonunda DSL bağlantılarının yerini almasına rağmen, kusurları da yok değildir. Hız ve güvenilirlik açısından bakır tele göre bazı avantajlar sağlar. Bununla birlikte, dikkate alınması gereken ışık kullanan herhangi bir teknolojiye özgü dikkat noktaları vardır. İşte fiberin ana olumlu ve olumsuz noktalarının bir özeti : Fiber Optiğin Avantajları Fiber optiğin dezavantajları 1. Yüksek Verim : Saniyede birkaç gigabit'e kadar çok yüksek iletim hızları sağlar. 1. Yüksek ön maliyet : Fiber optiklerin kurulması, belirli bir altyapının kurulması ihtiyacı nedeniyle pahalı olabilir. 2. Düşük gecikme süresi : Çevrimiçi oyun veya görüntülü aramalar gibi zamana duyarlı uygulamalar için ideal olan düşük gecikme süresi sunar. 2. Fiziksel hasara karşı savunmasızlık : Fiber optik kablolar kırılgan olabilir ve hasarı önlemek için dikkatli kullanım gerektirebilir. 3. Elektromanyetik girişime karşı bağışıklık : Optik iletim, daha kararlı ve güvenilir bir bağlantı sağlayan elektromanyetik girişime karşı dayanıklıdır. 3. Mesafe sınırlamaları : Işık sinyalleri çok uzun mesafelerde bozulabilir ve tekrarlayıcıların veya amplifikatörlerin kullanılmasını gerektirir. 4. Yüksek bant genişliği : Fiber optik, yüksek bant genişliği sunarak büyük miktarda eşzamanlı veriyi tıkanıklık olmadan desteklemeyi mümkün kılar. 4. Karmaşık dağıtım : Fiber optik altyapının kurulması, dikkatli planlama ve düzenleyici onaylar gerektirebilir ve bu da zaman alıcı olabilir. 5. Veri güvenliği : Optik sinyaller yayılmaz ve kesilmesi zordur, bu da iletişim için daha yüksek düzeyde güvenlik sağlar. 5. Sınırlı kullanılabilirlik : Bazı bölgelerde, özellikle kırsal alanlarda, fiber mevcut olmayabilir ve kullanıcıları mevcut iletişim teknolojilerine bağımlı hale getirebilir. Copyright © 2020-2024 instrumentic.info contact@instrumentic.info Size reklamsız, çerezsiz bir site sunmaktan gurur duyuyoruz. Bizi ayakta tutan sizin maddi desteğinizdir. Tık !
Birkaç tür optik fiber vardır. Farklı optik fiberler Optik fiberler, yapıları, bileşimleri ve uygulamaları dahil olmak üzere çeşitli kriterlere göre farklı kategorilere ayrılabilir. İşte bazı yaygın fiber optik kategorileri : Tek modlu (tek modlu) fiberler : Tek modlu fiberler olarak da bilinen tek modlu fiberler, tek bir ışık modunun fiber çekirdekten geçmesine izin verir. Esas olarak uzun mesafeli telekomünikasyon ağları ve şehirler arasındaki fiber optik bağlantılar gibi uzun mesafeli ve yüksek hızlı uygulamalarda kullanılırlar. Çok Modlu (Çok Modlu) Fiberler : Çok modlu fiberler, fiber çekirdekten birden fazla ışık modunun geçişine izin verir. Yerel alan ağları (LAN'lar), binalar arası bağlantılar, veri merkezlerindeki fiber optik uygulamalar ve daha fazlası gibi kısa mesafeli ve yüksek hızlı uygulamalarda kullanılırlar. Ofset dispersiyon lifleri (LSD) : Ofset dispersiyon fiberleri, kromatik dispersiyonu en aza indirecek şekilde tasarlanmıştır ve yüksek bit hızlarında uzun mesafelerde sinyal bütünlüğünün korunmasına yardımcı olur. Uzun mesafeli telekomünikasyon sistemlerinde ve yüksek hızlı fiber optik ağlarda kullanılırlar. Ofset Olmayan Dispersiyon Fiberleri (NZDSF) : Ofset olmayan dispersiyon fiberleri, geniş bir dalga boyu aralığında kromatik dispersiyonu en aza indirmek için tasarlanmıştır. Ofset dispersiyon fiberlerinden daha düşük dağılım sunarlar, bu da onları fiber optik telekomünikasyon ağları gibi yüksek hızlı uzun mesafeli iletim uygulamaları için uygun hale getirir. Plastik Elyaflar (POF) : Plastik optik fiberler, camdan ziyade polimerik malzemelerden yapılır. Üretimleri cam elyaflardan daha ucuzdur, ancak daha düşük bant genişliğine sahiptirler ve tipik olarak yerel alan ağları (LAN'lar), görsel-işitsel bağlantılar ve endüstriyel uygulamalar gibi kısa mesafeli uygulamalarda kullanılırlar. Metal kaplı optik fiberler (PCF) : Metal kaplı optik fiberler, ışığı fiber çekirdeğe hapseden bir metal tabakası ile kaplanır. Fiber optik sensörler, fiber optik lazerler ve yüksek güçlü iletişim sistemleri gibi özel uygulamalarda kullanılırlar.
Bir optik fiber aşağıdaki unsurlardan oluşur : Göbek : Çekirdek, ışığın yayıldığı optik fiberin kalbidir. Genellikle cam veya plastikten yapılır ve onu çevreleyen kaplama kılıfından daha yüksek bir kırılma indisine sahiptir. Bu, ışığın toplam iç yansıma ile çekirdekten yayılmasına izin verir. Kaplama Kılıfı (Kaplama) : Kaplama kılıfı, optik fiberin çekirdeğini çevreler ve genellikle çekirdekten daha düşük kırılma indisine sahip bir malzemeden oluşur. Çekirdekten kaçmaya çalışan ışık ışınlarını yansıtarak ışığı çekirdeğin içinde hapsetmeye yardımcı olur. Koruyucu kaplama : Koruyucu kaplama, optik fiberi mekanik hasarlardan, nemden ve diğer çevresel unsurlardan korumak için kaplama kılıfını çevreler. Genellikle plastik veya akrilik bir malzemeden yapılır. Bağlayıcı : Optik fiberin uçlarına, diğer optik fiberlere veya elektronik ekipmanlara bağlantıya izin vermek için konektörler takılabilir. Konektörler, fiberler veya cihazlar arasında ışık ve veri aktarımını kolaylaştırır. Fiber optik kablo : Birden fazla ayrı optik fiber bir araya getirilebilir ve bir fiber optik kablo oluşturmak için bir dış kılıfa sarılabilir. Bu kablo, tek tek fiberleri korur ve çeşitli ortamlarda kurulmasını ve yönetilmesini kolaylaştırır. Ek öğeler (isteğe bağlı) : Uygulamanın özel ihtiyaçlarına bağlı olarak, performansını veya dayanıklılığını artırmak için optik fibere fiberglas takviyeler, gerilim azaltma kılıfı, metal koruyucu, nem emiciler vb. gibi ek elemanlar eklenebilir.
Ana fiber optik bağlantılar Ana fiber optik bağlantılar Eve Kadar Fiber (FTTH) : Eve kadar fiber ile, fiber doğrudan abonenin evine dağıtılır. Bu, çok yüksek bağlantı hızlarına ve yüksek bant genişliğine izin verir. FTTH hizmetleri genellikle simetrik hızlar sunar, yani indirme ve yükleme hızları eşittir. Binaya Fiber (FTTB) : Binaya fiber söz konusu olduğunda, fiber, bir iletişim odası veya teknik oda gibi bir binadaki merkezi bir noktaya dağıtılır. Oradan, sinyal Ethernet kabloları veya diğer bağlantı araçları aracılığıyla çeşitli evlere veya ofislere dağıtılır. Mahalleye Fiber (FTTN) : Mahalleye fiber ile, fiber bir mahallede veya coğrafi bölgede bulunan bir optik düğüme dağıtılır. Bu düğümden sinyal, telefon hatları veya koaksiyel kablo Duvar Koaksiyel Çıkışı Duvar koaksiyel soketi, ev içi kurulumlarda çok yaygındır. Farklı koaksiyel kablo türleri nelerdir ? Her biri sinyal frekansı, güç, kullanım ortamı ve performans gereksinimleri gibi faktörlere dayalı olarak belirli uygulamalar için uygun olan birkaç koaksiyel kablo türü vardır. Ana koaksiyel kablo türlerinden bazıları şunlardır : lar gibi mevcut bakır kablolar aracılığıyla son abonelere iletilir. Bu teknoloji aynı zamanda fiber üzerinden DSL (xDSL'ye Fiber - FTTx) veya DSLam olarak da bilinir. Kaldırıma Kadar Fiber (FTTC) : Düğüme fiber olması durumunda, fiber, telefon direği veya sokak dolabı gibi abonenin evine yakın bir noktaya yerleştirilir. Buradan sinyal, kısa mesafelerde mevcut bakır telefon hatları üzerinden son abonelere iletilir. Bu farklı fiber optik bağlantı türleri, son kullanıcı ile fiber bağlantı noktası arasındaki mesafeye bağlı olarak değişen hızlar ve performansın yanı sıra farklı dağıtım maliyetleri sunar. Eve kadar fiber (FTTH), bağlantı hızı ve güvenilirliği açısından en gelişmiş ve yüksek performanslı çözüm olarak kabul edilir.
İşlem Bir lif, üç malzeme katmanından oluşur : - çekirdek adı verilen iç katman - kılıf adı verilen dış katman - tampon kaplama adı verilen koruyucu plastik bir kapak Işık sinyalinin emisyonu : İşlem, optik fiberin bir ucunda bir ışık sinyalinin yayınlanmasıyla başlar. Bu sinyal genellikle bir elektrik sinyalini ışık sinyaline dönüştüren bir lazer diyot veya ışık yayan diyot (LED LCD Renk hücreleri sıvı kristaller, geçen ışık miktarını belirlemek, ayarlanabilir sopa ile dolu. LED TV LCD backlight değiştirdik TV'ler vardır Teknoloji gerçek bir değişim için Led TV inceliği mucizesi mi-LCD TV - hepsi öyledir ama küçük white tarafından Aydınlatma kanalları (CCFL olarak adlandırılır) yerine yol açtı. ) gibi bir ışık kaynağı tarafından üretilir. Lif içinde yayılma : Bir kez yayıldığında, ışık sinyali, "kaplama kılıfı" adı verilen yansıtıcı bir kılıfla çevrili optik fiberin çekirdeğine girer. Işık, sinyali fiberin içinde sınırlı tutan ve sinyal kaybını önleyen toplam iç yansıma yoluyla fiber çekirdeği boyunca yayılır. Sinyal alımı : Optik fiberin diğer ucunda, ışık sinyali fotodiyot gibi bir optik alıcı tarafından alınır. Alıcı, ışık sinyalini daha sonra elektronik ekipman tarafından yorumlanabilen, yükseltilebilen ve işlenebilen bir elektrik sinyaline dönüştürür. Veri iletimi : Işık sinyalinin dönüştürülmesi sonucu ortaya çıkan elektrik sinyali, iletilecek verileri içerir. Bu veriler dijital veya analog biçimde olabilir ve genellikle bilgisayar, telefon, ağ ekipmanı vb. olsun, nihai hedefine işlenir ve yönlendirilir. Tekrarlayıcılar ve amplifikatörler : Uzun mesafelerde, fiberdeki optik kayıplar nedeniyle ışık sinyali zayıflayabilir. Bu kayıpları telafi etmek için, ışık sinyalini yeniden oluşturmak ve yükseltmek için fiber yolu boyunca optik tekrarlayıcılar veya sinyal amplifikatörleri kullanılabilir.
Fiber optiğin avantajları ve dezavantajları Optik fiber, İnternet erişiminde devrim yaratmasına ve sonunda DSL bağlantılarının yerini almasına rağmen, kusurları da yok değildir. Hız ve güvenilirlik açısından bakır tele göre bazı avantajlar sağlar. Bununla birlikte, dikkate alınması gereken ışık kullanan herhangi bir teknolojiye özgü dikkat noktaları vardır. İşte fiberin ana olumlu ve olumsuz noktalarının bir özeti : Fiber Optiğin Avantajları Fiber optiğin dezavantajları 1. Yüksek Verim : Saniyede birkaç gigabit'e kadar çok yüksek iletim hızları sağlar. 1. Yüksek ön maliyet : Fiber optiklerin kurulması, belirli bir altyapının kurulması ihtiyacı nedeniyle pahalı olabilir. 2. Düşük gecikme süresi : Çevrimiçi oyun veya görüntülü aramalar gibi zamana duyarlı uygulamalar için ideal olan düşük gecikme süresi sunar. 2. Fiziksel hasara karşı savunmasızlık : Fiber optik kablolar kırılgan olabilir ve hasarı önlemek için dikkatli kullanım gerektirebilir. 3. Elektromanyetik girişime karşı bağışıklık : Optik iletim, daha kararlı ve güvenilir bir bağlantı sağlayan elektromanyetik girişime karşı dayanıklıdır. 3. Mesafe sınırlamaları : Işık sinyalleri çok uzun mesafelerde bozulabilir ve tekrarlayıcıların veya amplifikatörlerin kullanılmasını gerektirir. 4. Yüksek bant genişliği : Fiber optik, yüksek bant genişliği sunarak büyük miktarda eşzamanlı veriyi tıkanıklık olmadan desteklemeyi mümkün kılar. 4. Karmaşık dağıtım : Fiber optik altyapının kurulması, dikkatli planlama ve düzenleyici onaylar gerektirebilir ve bu da zaman alıcı olabilir. 5. Veri güvenliği : Optik sinyaller yayılmaz ve kesilmesi zordur, bu da iletişim için daha yüksek düzeyde güvenlik sağlar. 5. Sınırlı kullanılabilirlik : Bazı bölgelerde, özellikle kırsal alanlarda, fiber mevcut olmayabilir ve kullanıcıları mevcut iletişim teknolojilerine bağımlı hale getirebilir.