İnternet bağlantısı bir kablosuz yönlendirici aracılığıyla mümkün olur. Wi-Fi'ye eriştiğinizde, uyumlu cihazlarınızın internete erişmesine izin veren bir kablosuz yönlendiriciye bağlanırsınız.

Modülasyon ve veri iletimi :
Wi-Fi verilerini iletme işlemi sinyal modülasyonu ile başlar. Gönderilecek dijital veriler, modüle edilmiş radyo frekansı sinyallerine dönüştürülür. Bu modülasyon, veri bitlerini temsil etmek için faz modülasyonu (PSK) veya genlik (ASK) gibi farklı teknikler kullanabilir.

Frekanslar ve kanallar :
Wi-Fi ağları, başta 2,4 GHz ve 5 GHz bantları olmak üzere lisanssız radyo frekansı bantlarında çalışır. Bu bantlar, Wi-Fi cihazlarının iletişim kurabileceği belirli frekans aralıkları olan kanallara bölünmüştür. Wi-Fi kanalları, birden fazla ağın aşırı parazit olmadan bir arada bulunmasına izin verir.

Çoklu Erişim :
Birden fazla cihazın aynı kanalı paylaşmasına ve aynı anda iletişim kurmasına izin vermek için Wi-Fi, Çarpışma Önleme ile Carrier Sense Çoklu Erişim (CSMA/CA) gibi çoklu erişim teknikleri kullanır. Veri iletmeden önce, bir Wi-Fi cihazı etkinlik için kanalı dinler. Herhangi bir aktivite algılamazsa, verilerini iletebilir. Aksi takdirde, tekrar denemeden önce rastgele bir an bekler.

Kapsülleme ve protokoller :
Bir Wi-Fi ağı üzerinden iletilecek veriler, Wi-Fi protokol standartlarına (IEEE 802.11 gibi) uygun olarak çerçeveler içinde kapsüllenir. Bu çerçeveler, gönderenin ve alıcının MAC adresi, çerçevenin türü, verilerin kendisi vb. gibi bilgileri içerir. Yönetim, kontrol ve veri çerçeveleri gibi farklı iletişim türleri için farklı çerçeve türleri kullanılır.

Kimlik Doğrulama ve Bağlama :
Bir aygıtın bir Wi-Fi ağı üzerinden iletişim kurabilmesi için önce kimliğini doğrulaması ve bir Wi-Fi erişim noktası (AP) veya yöneltici ile eşleşmesi gerekir. Bu genellikle, cihazın ağa erişim yetkisini kanıtlamak için kimlik bilgileri (parola gibi) sağladığı cihaz ile erişim noktası arasında bir kimlik doğrulama ve ilişkilendirme mesajları alışverişini içerir.

Şifreleme ve güvenlik :
Bir Wi-Fi ağındaki verileri şifrelemek, yetkisiz kişilerin hassas bilgileri ele geçirmesini ve okumasını önlemek için çok önemlidir. Wi-Fi Korumalı Erişim 2 (WPA2) ve WPA3 gibi güvenlik protokolleri, güçlü şifreleme yöntemleri kullanarak bu korumayı sağlamak üzere tasarlanmıştır.

WPA2 uzun zamandır Wi-Fi ağları için birincil güvenlik standardı olmuştur. Ağ üzerinden aktarılan verilerin güvenliğini sağlamak için AES (Gelişmiş Şifreleme Standardı) gibi gelişmiş şifreleme protokolleri kullanır. Ancak, bilgisayar saldırılarının ve teknolojilerinin gelişmesiyle birlikte yeni şifreleme ve güvenlik yöntemleri gerekli hale geldi.

Wi-Fi güvenlik protokollerinin en son yinelemesi olan WPA3'ün devreye girdiği yer burasıdır. WPA3, daha sağlam şifreleme teknikleri ve kaba kuvvet saldırılarına karşı daha iyi koruma dahil olmak üzere selefine göre çeşitli iyileştirmeler getiriyor. Ayrıca, özellikle birçok cihazın aynı anda bağlandığı ortamlarda Wi-Fi ağlarının güvenliğini artıran Kişiselleştirilmiş Veri Koruması gibi özellikler sunar.

Wi-Fi ağları, şifrelemeye ek olarak, kullanıcıların ve cihazların kimliğini doğrulamak için kimlik doğrulama tekniklerini de kullanabilir. Örneğin, kurumsal ağlar, yalnızca yetkili kullanıcıların ağa erişebilmesini sağlamak için sertifika tabanlı kimlik doğrulama sistemleri veya kullanıcı adları ve parolalar uygulayabilir.

Bu nedenle standartlaştırılmış olan Wi-Fi teknolojisi, özelliklerinin ve hızlarının zaman içinde ve kullanımla birlikte geliştiğini gördü. 802.11 tanımlayıcısına sahip her WiFi standardını, neslini ifade eden bir harf takip eder.
Aujourd’hui, on considère que les normes 802.11 a/b/g sont quelques peu dépassées. Depuis ses origines en 1 9 9 7, les normes Wi-Fi se sont succédées pour laisser place tout récemment, fin 2019 à la norme Wi-Fi 6E (802.11ax).

Farklı ağ oluşturma modları vardır :

"Altyapı" modu
Wi-Fi kartı olan bilgisayarların hub görevi gören bir veya daha fazla erişim noktası (AP) aracılığıyla birbirine bağlanmasına izin veren bir mod. Geçmişte, bu yöntem daha çok şirketlerde kullanılıyordu. Bu durumda, böyle bir ağın kurulumu, kapsanacak alanda düzenli aralıklarla "Erişim Noktası" (AP) terminallerinin kurulmasını gerektirir. Terminaller ve makineler, iletişim kurabilmek için aynı ağ adıyla (SSID = Hizmet Kümesi Tanımlayıcısı) yapılandırılmalıdır. Şirketlerde bu modun avantajı, Erişim Noktasından zorunlu bir geçişi garanti etmesidir : bu nedenle ağa kimin eriştiğini kontrol etmek mümkündür. Şu anda, ISS'ler, özel mağazalar ve büyük kutu mağazaları, bireylere "Altyapı" modunda çalışan ve yapılandırması çok kolay olan kablosuz yönlendiriciler sunmaktadır.

"Ad hoc" modu
Wi-Fi kartı olan bilgisayarların, erişim noktası gibi üçüncü taraf donanımlar kullanılmadan doğrudan bağlanmasına izin veren bir mod. Bu mod, ek ekipman olmadan makineleri birbirine hızlı bir şekilde bağlamak için idealdir (örn. trende, sokakta, kafede vb. cep telefonları arasında dosya alışverişi). Böyle bir ağın uygulanması, makinelerin "Ad hoc" modunda yapılandırılmasından, bir kanal (frekans) seçiminden, herkes için ortak bir ağ adından (SSID) ve gerekirse bir şifreleme anahtarından oluşur. Bu modun avantajı, üçüncü taraf donanım gerektirmemesidir. Dinamik yönlendirme protokolleri (örneğin, OLSR, AODV, vb.), menzilin komşularıyla sınırlı olmadığı özerk ağ ağlarının kullanılmasını mümkün kılar.

Köprü Modu
Köprü erişim noktası, iki bina arasında olduğu gibi kablolu bir ağı genişletmek için bir veya daha fazla erişim noktasını birbirine bağlamak için kullanılır. Bağlantı OSI katman 2'de yapılır. Bir erişim noktası "Kök" modunda ("Kök Köprü", genellikle İnternet erişimini dağıtan) çalışmalı ve diğerleri ona "Köprü" modunda bağlanmalı ve ardından bağlantıyı Ethernet arabirimleri üzerinden yeniden iletmelidir. Bu erişim noktalarının her biri isteğe bağlı olarak istemci bağlantısı ile "Köprü" modunda yapılandırılabilir. Bu mod, "Altyapı" modu gibi müşterileri karşılarken bir köprü kurmanıza olanak tanır.

"Menzil genişletici" modu
"Tekrarlayıcı" modundaki bir erişim noktası, bir Wi-Fi sinyalinin daha fazla tekrarlanmasına izin verir. Köprü Modundan farklı olarak, Ethernet arayüzü devre dışı kalır. Bununla birlikte, her ek "atlama" bağlantının gecikme süresini artırır. Bir tekrarlayıcı ayrıca bağlantının hızını düşürme eğilimindedir. Gerçekten de, anteni bir sinyal almalı ve teorik olarak verimi yarıya bölen aynı arayüz üzerinden yeniden iletmelidir.

6GHz WiFi olarak da bilinen WiFi 6E, kablosuz ağ alanında önemli bir ilerlemeyi temsil ediyor. 802.11ax standardını temel alan bu yeni standart, WiFi ağlarının yeteneklerinde ve performansında devrim yaratan çok sayıda olasılık ve avantaj sunar.

Her şeyden önce, 802.11ax WiFi standardından WiFi 6E'ye geçiş, farklı WiFi nesillerini tanımlamak için kullanılan terminolojide bir açıklama ve basitleştirmeye işaret ediyor. Bu standardizasyon, kullanıcılar ve profesyoneller için WiFi teknolojilerinin daha iyi anlaşılmasını sağlar.

WiFi 6E'nin ana özelliklerinden biri, özellikle 6 GHz bandında yeni frekansların tanıtılmasıdır. Bu uyumlaştırma, radyo spektrumunun kullanımı için yeni olanaklar sunar, böylece daha fazla kanal sunar ve paraziti azaltır. 5945 ila 6425 MHz arasında değişen yeni 6 GHz frekans bandı, yüksek hızlı WiFi ağlarının konuşlandırılması için önemli bir alan sunar.

Performans açısından, WiFi 6E çeşitli yenilikler getiriyor. MiMo (Çoklu Girişler, Çoklu Çıkışlar), bir WiFi cihazına birden fazla antenin eklenmesine izin veren ve aynı anda birden fazla veri akışını işleme yeteneğini artıran bir tekniktir. Bu, kablosuz bağlantıların hızında ve güvenilirliğinde önemli bir gelişme sağlar.

Ayrıca WiFi 6E, OFDMA (Ortogonal Frekans Bölmeli Çoklu Erişim) ve Mu-MIMO (Çoklu Kullanıcı, Çoklu Giriş, Çoklu Çıkış) gibi özelliklerle önemli performans avantajları sunar. OFDMA, kanalları daha küçük alt kanallara bölerek radyo spektrumunun daha verimli kullanılmasını sağlar, ağ trafiğinin daha iyi yönetilmesine ve ağ kapasitesinin artırılmasına olanak tanır. Öte yandan Mu-MIMO, bir WiFi erişim noktasının aynı anda birden fazla cihazla iletişim kurmasına izin vererek, özellikle yoğun nüfuslu ortamlarda genel ağ performansını artırır.

Son olarak, TWT (Hedef Uyanma Süresi) teknolojisi sayesinde bağlı cihazların pil ömrü de iyileştirilir. Bu özellik, cihazların WiFi erişim noktasıyla iletişim kurmak için ne zaman beklemede olmaları ve ne zaman uyanmaları gerektiğini belirlemelerine olanak tanıyarak güç tüketimini azaltır ve pil ömrünü uzatır.