Fîzyona nukleerî : Fîzyona nukleerê pêvajoya ku nukleera atomeke giran a mîna ûranyûm an jî plutonîûm ji aliyê neutron ve tê bombekirin e û ev yek dibe sedem ku bi nukleiyek biçûktir parçe bibe, her wiha neutronên zêde û mîqdareke mezin a enerjiyê bi şêweyê germê serbest berdin.

Kontrola Reaksîyonê : Ji bo pêvajoya fîzyonê di binê kontrolê de bihêle, sîstema kontrola reaksiyonê tê bikaranîn. Bi gelemperî, materyalên neutron-absorbe, wek grafît an bor, li dora reaktorê têne danîn da ku hejmara nîutronan bi rêk û pêk bikin û reaksiyona zincîrê di asta kontrolkirî de bihêlin.

Hilberîna Germê : Enerjiya ku di dema fîzyonê de bi rengê germê tê berdan, ji bo germkirina avê û hilberandina hilmê tê bikaranîn. Ev hilm ber bi tûrbînekê ve tê birin ku bi jeneratorekê ve girêdayî ye. Dema ku hilm pê li kêrên turbînê dike, jeneratorê dizîvirîne, elektrîkê hildiberîne.

Sarkirin : Ji bo pêşî li germbûna zêde bê girtin divê reaktorên nukleerî bên sarkirin. Bi gelemperî, av wekî segvanekî sarkirinê dihê bikarînan. Germahîya ku ji ber reaksîyona fîzyonê hatîye hilberandin dimije û bi sîstema sarkirinê vê germê vala dike.

Ewlekarî : Santralên nukleerî ji bo pêşî li qezayan bigirin û rîskên di bûyerekê de kêmtir bikin, bi gelek sîstema ewlekariyê re tên amadekirin. Di nav vê da pergalên sarkirinê yên lezgîn, pergalên vehewandinê hene ku di rewşên derketinê da radyasyon û prosedurên rêveberîya bermahiyên radyoaktîf hene.

Gerînendetiya Çopê : Aliyekî girîng ê enerjiya nukleerî, birêvebirina bermahiyên radyoaktîf e ku ji ber pêvajoya fîzyonê tê hilberandin. Ev bermayî ji bo kêmkirina rîskên ji bo hawirdor û tenduristiya gel divê ji bo demên pir dirêj bi awayekî ewle were depokirin.

Bi kurtasî, enerjiya nukleerî bi pêvajoya fîzyona nukleerî ya bi rengê germê enerjiyê berdide, tê hilberandin. Ev germahî piştre bi sîstema hilberîna hilmê û turbînan vediguhere elektrîkê.

Reaktora nukleerî :
Reaktora nukleerî dilê santrala ku reaksiyonên fîzyona nukleerî lê rû didin e. Di nav xwe de sotemeniya nukleerî ya weke uranyum an jî plutoniumên dewlemendkirî, her wiha moderator û kontrolên reaktoran ên ji bo sererastkirina reaksiyonên nukleerî hene.

Jeneratora Hilmê :
Jeneratora hilmê berpirsiyar e ku germahîya ku reaktor hildiberîne hilmê veguheze. Ji çend lûleyan pêk tê ku ava ji aliyê reaktorê ve tê germkirin. Ev av vediguhere hilmê zexta bilind ku wê ber bi turbînê ve were birin.

Tûrbîna Hilmê :
Tûrbîna hilmê bi jeneratora hilmê ve girêdayî ye. Dema ku hilma bi fişara bilind a ku jeneratora hilmê hildiberîne dikeve turbînê, kêrên turbînê dizîvirîne. Ev zivirandin enerjiya termal a hilmê vediguherîne enerjiya mekanîk.

Jenerator :
Jenerator bi turbînê ve girêdayî ye û enerjiya mekanîk a ku bi zivirandina turbînê tê hilberandin vediguherîne enerjiya elektrîkê. Li gorî prensîba enduksiyona elektromanyetîk dixebite.

Pergala sarkirinê :
Santralên nukleerî, ji bo rakirina germahiya ji aliyê reaktorê ve tê hilberandin, bi sîstemên sarkirinê re tên amadekirin. Di nav vê da bircên sarkirinê, dewrên avê yên sarkirinê, pergalên borsa germê û zêdetir dikarin hebin.

Pergalên Ewlehiyê :
Santralên nukleerî ji bo pêşî li qezayan bigirin û rîskên di bûyerekê de kêmtir bikin, bi gelek sîstema ewlekariyê re tên amadekirin. Di nava vê de pergalên kontrolkirina reaktoran, pergalên sarkirina lezgîn, pergalên kontrolkirina lezgîn, pergalên kontrolkirina tîrêjê hene ku di rewşên qeşayê da radyasyonê dihewîne û pergalên yedekkirina elektrîkê hene.

Pergala Kontrol û Çavdêriyê :
Santralên nukleerî, ji bo şopandina performansa reaktorê, asta radyasyonê, şert û mercên ewlekariyê û hwd. bi pergalên kontrol û şopandinê yên sofîstîke hatine amadekirin.

Depokirina bermahiyên nukleerî :
Santralên nukleerî divê bermahiyên radyoaktîf ên ji ber pêvajoya fîzyona nukleerî tên hilberîn, bi rê ve bibin. Ev, depokirina bi ewle û ewle ya bermahiyên radyoaktîf ên li tesîsên guncaw dihewîne.

Reaktorên avê yên hatine zextkirin (PWR) :
Reaktorên avê yên zext li wan tê kirin, cureyên herî zêde li reaktorên li santralên nukleerî yên li gelemperiya cîhanê tên bikaranîn e. Ava ku zext li wan tê kirin, weke seqemkirin û modajekirinê bi kar tînin. Ava ku ji hêla reaktora di nav dewra seretayî da tê germkirin, ji bo ku kel nebe bi fişareke bilind tê parastin. Ev germahî, piştre ji bo hilberandina hilmê bi rêya guhastina germê derbasî dewreyeke navîn tê kirin û ev jî tûrbîneke bi jeneratoreke ku elektrîkê hildiberîne ve diajo.

Reaktorên Ava Kelandî (BWR) :
Reaktorên ava kelandî dişibin reaktorên avê yên zextlêkirî, lê belê di vê rewşê de destûr tê dayîn ku ava li nava reaktorê di dema destpêkê de kelandî bibe. Hilmê ku tê hilberandin, bêyî ku hewceyî bi dewreke navîn hebe, rasterast ji bo zivirandina turbînê tê bikaranîn. Ev reaktor bi giştî li santralên nukleerî yên ji aliyê General Electric ve hatine dîzaynkirin, tên bikaranîn.

Reaktorên Ava Giran (CANDU) :
Reaktorên ava giran ku weke reaktorên Kanada Deuterium Uranium (CANDU) jî tê naskirin, ava giran (ku di nav de deuterium a hîdrojenê heye) weke moderator û ava sivik weke madeya sarkirinê bi kar tînin. Bi giranî li Kanadayê û hin welatên din tên bikaranîn. Ev reaktor dikarin uranyûma xwezayî weke sotemeniyê bi kar bînin û di warê peydakirina sotemeniyê de nerm bikin.

Reaktorên Bilez ên Neutron (FNR) :
Reaktorên bilez ên neutron, ji bo ku di sotemenîya nukleerî da bibe sedema bertekên fîzyonê, li şûna neutronên termal nêutronên bilez bi kar tînin. Ew dikarin cureyên cuda yên sotemeniyê bi kar bînin, di nav de ûranyûm û plutoniyûm jî hene. Reaktorên bilez xwedî wê potansiyelê ne ku ji xerckirinê zêdetir sotemeniyê hilberînin û ji bo hilberîna enerjiya demdirêj û birêvebirina bermahiyên nukleerî wan balkêş dike.

Molten Tuz Reaktörleri (MSR) :
Reaktorên xwêyên molten, teknolojîyeka ku xwêyên molten wekî sotemenî û wekî amûreka sarkirinê bi kar diîne. Ew fêdeyên ewlehî û karîgerîyê yên potansîyel pêşkêş dikin û herweha karîna bikarînana sotemenîyên navokî di konsantrasyonên bilindtir da, ku dikare mîqdara bermayîyên navokî yên hatî hilberandin kêm bike.