Beginsel van werking

'n Frekwensie-gemoduleerde radius word op 'n teiken geprojekteer. Die teiken gee hierdie radius terug na die toestel. Die tyd wat deur die radius geneem word om terug te keer, word gemeet en die afstand tussen die gebruiker en die teiken word bereken.
'n Verwante beginsel word deur wetstoepassers gebruik om spoedtjeks uit te voer.

Die radar toestel implemente treine van infrarooi bestraling polse uitgestraal deur 'n laser. Wanneer die balk 'n bewegende teiken (voertuig) teëkom, word 'n fraksie van die balk teruggestuur na die radartoestel (weerspieël balk).
Die meting van die spoed van die geteikende voertuie word bepaal uit die variasie in die interval tussen die polse wat deur die voertuig weerspieël word. Hoe vinniger die voertuig wegbeweeg, hoe meer neem die tyd tussen twee opeenvolgende weerspieël polse toe (Doppler-effek)" [1] [argief]

In die gewapende magte

Die tegnologie het dit moontlik gemaak om stelsels van hulpmiddels te ontwikkel om die gedrag van die skoot met die ontwikkeling van laser rangefinder tesame met 'n ballistiese rekenaar wie se doel is om die regstelling te bereken om toegepas te word op die hoek en oriëntasie van die geweer as 'n funksie van afstand,
die rigting en spoed van die teiken, die tipe ammunisie teenwoordig in die breech, aangesien 'n geweer verskeie tipes skulpe, die spoed en rigting van die skiettenk, die spoed en rigting van die wind kan vuur, ens. Stuur net 'n laser handtekening by die teiken en skiet.

Met hierdie beginsel ken ons die afstand tussen die skut en die doelwit. Dit is genoeg om die proses na 'n gegewe tyd t te hernu en die verskil van die twee keer α1 en α2 te bereken. Een verkry dus 'n tyd v wat niks anders is as die beeldtyd van die afstand wat gedurende 'n gegewe tyd t gereis het nie.
Met die inligting wat van die eenvoudige berekening van afstand van tyd af af af afgetrek word, verkry ons die spoed.

In die bos is dit moeilik om te verseker dat die radius goed weerspieël word deur die gewenste teiken. 'n Anti-velstelsel met 'n spesiale reflektor word dan gebruik. Die laserstraal word slegs op hierdie reflektor weerspieël, wat akkurate metings selfs in die ondergroei toelaat. Hierdie stelsel word byvoorbeeld in bosvoorkeur gebruik.
Gebreke van die laser rangefinder

Probleme as gevolg van die refraksie van lig wanneer die straal gaan deur 'n glas of plastiek plaat, of 'n wolk min of meer gelaai met water, of om verskille in temperatuur van die water lae wanneer 'n mens in besit van 'n sonar of ASDIC, verander die data verkry. Visueel, wanneer 'n reguit voorwerp in die water gedompel word, lyk dit "gebroke" by die plek van skeiding tussen lug en water.
Hierdie verskynsel hou verband met die verskil in die spoed van lig (of die golf wat gebruik word, klank of lig) in die verskillende lae wat deur hierdie straal of golf gekruis word. So, as die radius kruis verskeie lae (droë, nat, mis dan rook byvoorbeeld) die assessering van die afstand is onbetroubaar.

In gevegte, 'n parade vir die gebruik van die laser rangefinder is om rook grenades te gooi in die rigting van die shooter, wat sy laser stelsel onoperatief maak. Óf die skut gebruik die data wat voorheen verkry is, wie se betroubaarheid met verloop van tyd afneem (een of meer parameters kan ontwikkel),
óf hy wag vir die rook om te verdwyn (om die gemaskerde teiken agter die rookgordyn te sien en / of weer sy veldfinder te kan gebruik) deur 'n replika van die teenstander te waag (wat ook nie meer sy vyand sien nie), óf hy het nie 'n veldfinder nodig nie en voer self die hoogte en regstelling uit.

Elektroniese parades bestaan, bestaande uit die vervaag van die ontvangde golf. Hulle maak die resultaat heeltemal onaantasbaar, en die skut kan verstaan dat die teiken die golf vervaag.